Μπορεί να έχεις διαβάσει κάποιο από τα βιβλία της ή να έχεις δει κάποια από τις ταινίες, ή και τίποτα από όλα αυτά, αλλά είμαι σίγουρη ότι αναγνωρίζεις το όνομα J.K. Rowling, την «μητέρα» του πιο διάσημου μικρού μάγου, του Harry Potter.
O λόγος που την αναγνωρίζεις είναι ότι αποτελεί ένα εκδοτικό φαινόμενο, αφού με την πρώτη της σοβαρή συγγραφική προσπάθεια πέτυχε τόσο πολλά.
Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη κυρία ξεκίνησε την συγγραφική της πορεία από την τρυφερή ηλικία των 5 ετών όταν είχε γράψει την πρώτη της ιστορία με τίτλο «Το Λαγουδάκι» και είχε ως ηρωίδα μια μεγάλη μέλισσα, την Miss Bee, ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα δεν έγινε δεκτό από κανένα εκδοτικό οίκο. Φαντάζεσαι να τα παρατούσε;
Επίσης, νομίζω ότι ο επόμενος κύριος δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Το όνομα του Stephen king, και δικαιωματικά του ανήκει ο τίτλος του απόλυτου άρχοντα του παράξενου και του grotesque.
Βέβαια δεν ήταν πάντα εύκολη η επιτυχία για τον φίλο μας. Στα πρώιμα συγγραφικά του χρόνια, έπρεπε η γυναίκα του Tabatha να δουλεύει και για τους δύο, έτσι ώστε αυτός να ασχολείται με το πάθος του, ενώ ο ίδιος αναφέρει στο βιβλίο «Περί Συγγραφής» ότι έχει διακοσμήσει τους τοίχους της σοφίτας του με όλες τις απορριπτικές επιστολές που είχε λάβει από τους εκδοτικούς οίκους.
Αν δεν σε αγγίζουν οι σύγχρονοι θρύλοι των pulp fiction, και προτιμάς τους κλασικούς, τότε ο επόμενος κύριος είναι ότι πρέπει.
Miguel De Thervantes, ο συγγραφέας που έμεινε στην λογοτεχνική ιστορία με τις αφηγήσεις των περιπετειών του πιο συμπαθητικού ονειροπόλου ήρωα, τον Δον Κιχώτη. Όμως πόσοι από εμάς όμως γνωρίζουν ότι το συγκεκριμένο κλασικό αριστούργημα γράφτηκε εξ ολοκλήρου μέσα στην φυλακή, οπού εκεί είχε καταλήξει ο Thervantes λόγω χρεών;
Αν με κάποιο μαγικό τρόπο θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε αυτούς τους τρεις ανθρώπους, ποιοι πραγματικά είναι, είμαι σίγουρη ότι και οι τρεις πέρα από τις όποιες διαφορές τους, τις επιτυχίες τους ή τις αποτυχίες τους, τις ιδανικές ή όχι συνθήκες της καθημερινότητας τους, θα απαντούσαν με ένα ηχηρό τόνο στην φωνή τους πως: «Eίμαι Συγγραφέας».
Και αυτό γιατί κάπου στην αρχή της πορείας τους σε αυτή τη ζωή, έκαναν μια επιλογή. Μια επιλογή όσον αφορά την ταυτότητα τους. Και η επιλογή που έκαναν έγραφε με ανεξίτηλα bold γράμματα «ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ».
Σήμερα θέλω να σε εμπνεύσω να δώσεις μια πολύ σημαντική απάντηση στον εαυτό σου, αν θέλεις να ασχοληθείς με την συγγραφική τέχνη. Φυσικά πριν την πιο σημαντική απάντηση πρέπει να προηγηθεί η πιο σημαντική ερώτηση, κι αυτή δεν είναι άλλη από την ερώτηση: «Ποιος/Ποια είσαι;»
Πρόκειται για μια ερώτηση που όσο πιο γρήγορα την απαντήσουμε τόσο πιο γρήγορα θα βρούμε το σωστό βηματισμό μας σε αυτήν τη ζωή. Από την άλλη, αν δεν μπορέσουμε να δώσουμε μια αποδεκτή απάντηση, τότε πρέπει να προετοιμαζόμαστε για μεγάλο "πόνο", με όλες τις πιθανές μορφές και εκδοχές του.
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Όπως ο καθένας από εμάς έχει μια αστυνομική ταυτότητα, με τον ίδιο τρόπο έχουμε και μια ταυτότητα που, αν και αόρατη, είναι πολύ πραγματική και ορίζει κάθε στιγμή το ποιοι είμαστε.
Αυτή η 'αόρατη ταυτότητά μας' περιλαμβάνει αξίες, πεποιθήσεις, στερεότυπα, κανόνες, κοσμοθεωρία, τα πιστεύω μας, και όλα αυτά τα στοιχεία που ορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε την κάθε μας στιγμή.
Με αλλά λόγια, αυτή η 'αόρατη ταυτότητα' είναι εκείνη που μας δίνει την αίσθηση της βεβαιότητας του ποιοι είμαστε και θέτει τα όρια μέσα στα οποία ζούμε.
Το αν πιστεύεις πως είσαι ή δεν είσαι συγγραφέας, πίστεψέ με, λίγο έχει να κάνει με την ικανότητά σου. Άλλωστε για να γίνεις ένας επιτυχημένος συγγραφέας σου θυμίζω την 'μαγική συνταγή': 10% χάρισμα/ταλέντο/όρεξη/διάθεση + 90% δουλειά!
Για να είσαι εδώ και να σε αφορά όσα βλέπεις και διαβάζεις μαζί μου, η ικανότητα σου να γράψεις για μένα (και είμαι σίγουρη πως το ξέρεις κι εσύ πολύ καλά!) είναι δεδομένη. Δεν θα σου χαδέψω τα αυτιά και σίγουρα δεν θα σου δημιουργήσω φρούδες ελπίδες.
Όμως αν το τελικό αποτέλεσμα των συγγραφικών σου προσπαθειών είναι αριστούργημα ή για τα σκουπίδια, εξαρτάται από 1002 παράγοντες, και στην τελική ο καθένας μας μπορεί να εκφέρει μόνο την προσωπική του γνώμη.
Το σίγουρο όμως είναι ότι αν η ταυτότητα σου λέει ότι «είσαι ένας άθλιος συγγραφέας και καλά θα κάνεις να μην ασχοληθείς», τότε έχεις χτυπήσει πάνω στο φράγμα μιας περιορισμένης 'αόρατης' ταυτότητάς σου.
Και αν δεν αλλάξεις γρήγορα την καταγραφή της ταυτότητας σου από το «ανίκανος να γράψω» σε «ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ», τότε όσο και αν θέλεις να γράψεις, δεν πρόκειται να συμβεί στο αιώνα τον άπαντα. Και αυτό γιατί δεν μπορείς να πας κόντρα στην ταυτότητα σου, σε αυτό που πιστεύεις ότι είσαι.
Ευτυχώς, ως ανθρώπινο ον, είσαι πολλά περισσότερα από την 'αόρατη' ταυτότητα που έχεις αποδεχθεί για τον εαυτό σου. Αυτό μας επιτρέπει να αλλάζουμε την ταυτότητα μας και το ποιοι είμαστε.
Για να το καταλάβεις, σκέψου ότι δεν είσαι το ίδιο άτομο που ήσουν στα παιδικά σου χρόνια, ως έφηβος, ή ακόμα και πριν ένα χρόνο. Οι αξίες σου, οι πεποιθήσεις σου, τα πιστεύω σου, τα «θέλω» σου είναι δυναμικά και αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Άρα σαν συνέπεια αυτών, αλλάζει και η 'αόρατη' ταυτότητα σου.
Το ζητούμενο όμως είναι, να ανακτήσεις εκείνη την ικανότητα που θα σου επιτρέπει να αλλάζεις κατά βούληση, εκείνες τις εγγραφές της ταυτότητας σου, που πλέον δεν σε εξυπηρετούν, και όχι να περιμένεις παθητικά το πέρασμα του χρόνου για να αλλάξεις, και μάλιστα προς κατευθύνσεις που δεν θα έχεις εσύ επιλέξει.
Μπορεί κάποιος να το κάνει αυτό;
Σίγουρα μπορούμε να το κάνουμε όλοι μας.
Θα το κάνουμε όλοι μας;
Η απάντηση είναι όχι.
Και είναι όχι γιατί υπάρχει κάτι πολύ δυνατό που μας ακολουθεί από τα πρώτα μας βήματα. Και αυτό είναι η δύναμη της συνέπειας.
Από μικροί έχουμε μάθει ότι για να είμαστε αποδεκτοί από τους άλλους θα πρέπει να κρατάμε το λόγο μας και να είμαστε συνεπείς σε αυτό που βγάζουμε προς τα έξω.
Έτσι, εάν πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν μπορείς να γράψεις, να μαγειρέψεις, να αγαπήσεις, να γίνεις πλούσιος, και ό,τι άλλο βάλεις στο μυαλό σου, τότε κάτω από την δύναμη της συνέπειας, όλα αυτά θα σε ακολουθούν πιστά μέχρι να βρεις το θάρρος να τα αλλάξεις και να δεις ότι τίποτε δεν είναι έτσι όπως φαίνεται εξ αρχής.
Πόσες και πόσες φορές δεν έχεις ακούσει ανθρώπους να λένε με περισσή περιφάνεια ότι «εγώ αυτός είμαι και δεν αλλάζω». Ο μηχανισμός που κρύβεται πίσω από αυτή τη δήλωση δεν είναι τίποτε παραπάνω παρά ανόθευτος φόβος για το άγνωστο.
Είμαστε διατιθέμενοι να ζούμε μια ζωή περιορισμένων δυνατοτήτων και να καταπίνουμε τον πόνο μας καθημερινά, παρά να δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα που θα μας ελευθερώσουν και θα μας προφέρουν την πραγματοποίηση των ονείρων μας. Γιατί;
Γιατί τουλάχιστον ο πόνος που ζούμε καθημερινά είναι γνωστός, δεν κρύβει εκπλήξεις και δεν θέτει σε αμφισβήτηση το ποιοι είμαστε. Προτιμούμε τον γνωστό πόνο της μετριότητας από τον φόβο του αγνώστου. Προτιμούμε να βλέπουμε τον εαυτό μας ως ανίκανους να γράψουμε τα μυθιστορήματα της ψυχής μας, από το να μπούμε στη διαδικασία και να ανακαλύψουμε αν τελικά είμαστε φτιαγμένοι από τη στόφα των μεγάλων παραμυθάδων.
Εκατοντάδες επίδοξοι συγγραφείς καθημερινά έρχονται σε επαφή μαζί μου, μέσα από τα σεμινάρια, την προσωπική συμβουλευτική και το site, και μου εξομολογούνται ότι δεν μπορούν να τελειώσουν αυτό που αρχίσαν να γράφουν. Η 'αόρατη' ταυτότητα τους, τους λέει ότι δεν μπορούν να είναι συγγραφείς και η "απόδειξη" είναι ότι δεν είναι ικανοί να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκίνησαν.
Δεν μπορείς να φανταστείς αγαπημένε μου και αγαπημένη μου, πόσο μακριά είναι όλο αυτό από την πραγματικότητα. Το λάθος που έχουν κάνει αυτοί οι άνθρωποι είναι να αποδεχτούν, ως κοσμική σταθερά, την ερμηνεία που έδωσαν στην εμπειρία τους. Αλλά η ερμηνεία είναι κάτι το απόλυτα υποκειμενικό και μπορεί να αλλάξει σε κλάσματα του δευτερολέπτου.
Η 'αόρατη' ταυτότητα σου δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποφάσεις που πήρες για το ποιος είσαι. Εσύ γίνεσαι οι ετικέτες που έδωσες στον εαυτό σου. Ο τρόπος που προσδιορίζεις τον εαυτό σου, προσδιορίζει τη ζωή σου.
Απόδειξη όλου αυτού είναι ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που πίστευαν ότι δεν μπορούν να τελειώσουν ένα διήγημα ή ένα μυθιστόρημα, μετά από τα σεμινάρια και την προσωπική συμβουλευτική μου, μετά από γνώση που πήραν, μετά από πρακτική εφαρμογή όσων έμαθαν, και αφού ολοκλήρωσαν το πρώτο τους μυθιστόρημα ή την πρώτη τους συλλογή διηγημάτων, αν τους ρωτήσω αν είναι συγγραφείς, μου απαντάν με ένα τεράστιο, φωτεινό, γεμάτο αυτοπεποίθηση «ΝΑΙ».
Η ερμηνεία τους είναι άλλη.
Όντως, λατρεύοντας τον κλασικό αθλητισμό, θέλω να σου πω μια ιστορία, που αν και άσχετη με την συγγραφή, επιβεβαιώνει ανάγλυφα όλα όσα έχω μοιραστεί μαζί σου.
Για δεκαετίες, ο αγγλοσαξονικός κόσμος αγωνιζόταν στο αγώνισμα του ενός μιλίου. Η επιστήμη τότε είχε αποφανθεί ότι είναι ανθρωπίνος αδύνατο να τρέξει κάποιος το ένα μίλι κάτω από τα 4 λεπτά.
Όμως στις 6 Μαΐου του 1954, ένας άγνωστος έως τότε φοιτητής, ο Roger Banister, τερμάτισε πρώτος σε ακόμη ένα αγώνα του ενός μιλίου. Το χρονόμετρο έγραφε 3 λεπτά 59,4 δευτερόλεπτα. Είχε πετύχει το ακατόρθωτο. Αν και από μόνο του είναι εξαιρετικό γεγονός, το ακόμα πιο εξαιρετικό που έκανε τους επιστήμονες να σκίσουν τα πτυχία τους ήταν ότι μέσα σε 40 ημέρες από το κατόρθωμα του Banister, 16 δρομείς είχαν τρέξει το ένα μίλι κάτω από τα 4 λεπτά.
Μέσα σε δύο χρόνια ο αριθμός των δρομέων που είχαν καταφέρει 'το ακατόρθωτο' του κάτω των τεσσάρων λεπτών, είχε φτάσει τους 300 δρομείς. Τι είχε γίνει;
Απλά άλλαξε ο κόσμος μας. Από εκεί που είχαμε ένα κόσμο που οι άνθρωποι δεν μπορούν να πετάξουν ή να τρέξουν το ένα μίλι κάτω από 4 λεπτά, έγινε ένας κόσμος όπου οι άνθρωποι μπορούν να πετάξουν και μπορούν να τρέξουν το μίλι κάτω από 4 λεπτά.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους δρομείς που κατάφεραν να ακολουθήσουν τον Βanister, το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να αλλάξουν την 'αόρατη' ταυτότητα τους, και από αθλητές που είναι αδύνατον να τρέξουν το ένα μίλι κάτω από 4 λεπτά, σε αθλητές που μπορούν να το κάνουν.
Εσύ ακόμα πιστεύεις ότι δεν μπορείς να γράψεις το επόμενο best seller;
Το Άγιο Δισκοπότηρο που ψάχνουμε με όσα μοιράζομαι σήμερα μαζί σου ονομάζεται Συγγραφική Αυτογνωσία, και για να συνδυάσουμε το θέμα της ταυτότητας με ένα από τα πιο κλασικά μυθιστορήματα όλων των εποχών, τους Αθλίους του Βίκτωρος Ουγκώ, σου θυμίζω πως...
Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, ο αντιήρωας είναι ο άτεγκτος και μονολιθικός επιθεωρητής Ιαβέρης, που έργο της ζωής του είναι να καταστρέψει τον ήρωα, Γιάννη Αγιάννη. Όμως στο εξαιρετικό φινάλε του βιβλίου, ο Ιαβέρης ανακαλύπτει ότι ο μοχθηρός εγκληματίας Γιάννης Αγιάννης, βρισκόταν μόνο στην δική του διαστρεβλωμένη φαντασία.
Έτσι, σε μια ύστατη καλλιτεχνική αποτύπωση, ο Ουγκώ βάζει τον Ιαβέρη να αυτοκτονήσει προκειμένου να μην παραδεχθεί ότι όλα όσα πίστευε, όλη του η 'αόρατη' ταυτότητα, ήταν μια πλάνη.
Η αυτοκτονία παρουσιάζεται ως μια λυτρωτική επιλογή προκειμένου να ανακουφιστεί από τον πόνο της αλλαγής ταυτότητάς του, αντί να παραδεχτεί το λάθος των ερμηνειών του, επέλεξε την αυτοκτονία.
Αυτή είναι η δύναμη της 'αόρατης' ταυτότητας. Το πώς την χρησιμοποιεί ο καθένας μας, από μόνο του είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό μας και την ίδια μας την ζωή. Θα χρησιμοποιήσεις την 'αόρατη ταυτότητά σου' για να απογειωθείς ή για να ενισχύσεις τα κάγκελα της δίκης σου 'φυλακής';
Φτάνοντας προς το τέλος όσων θέλησα να μοιραστώ μαζί σου σήμερα, επιστρέφω στο βασικό μας ερώτημα: ΠΟΙΟΣ/ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ;
Μια ερώτηση που ζητά επίμονα απάντηση τόσο για τον/την Καταπληκτικό και Μοναδικό Συγγραφέα που κρύβεις μέσα σου, όσο και για τον Υπέροχο Άνθρωπο που κρύβεις μέσα σου.
Θα βρεις τη δύναμη να αλλάξεις την 'αόρατη ταυτότητά σου, τις ερμηνείες, τον εαυτό σου, και κατ΄ επέκταση την ίδια σου την ζωή;
Ναι, από σήμερα μπορείς να καλοσωρίσεις τον εαυτό σου στην νέα σου ζωή. Μια ζωή έτσι όπως εσύ θέλεις να είναι, έτσι όπως εσύ την έχεις σχεδιάσει.
Θέλω να πιστεύω ότι μέσα στον καινούργιο σου 'σχεδιασμό ζωής', πως θα βρεις χώρο και για το κομμάτι της 'αόρατης ταυτότητάς' σου που θα λέει ότι ΕΙΣΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ πέρα και πάνω από συνθήκες, καταστάσεις και εμπόδια.
Ναι, ήρθε η ώρα να προσφέρεις στον εαυτό σου και στους άλλους, το δυναμικό του υπέροχου Συγγραφέα και Ανθρώπου που είμαι σίγουρη ότι κρύβεις μέσα σου.
Τώρα όμως θέλω να μάθω για σένα...
Πόσο εύκολο ή δύσκολο σου είναι να πεις την φράση ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ;
Και τι πιστεύεις ότι θα πρέπει να συμβεί για να δηλώσεις κάτι τέτοιο; Ποια είναι η ερμηνεία που έχεις δώσει;
Μετά από όσα διάβασες σήμερα, μαζί μου, τι συνειδητοποιείς και τι αλλαγές σκοπεύεις να κάνεις άμεσα, τόσο για την ταυτότητά σου ως Συγγραφέας, όσο και ως Άνθρωπος;
Γράψε μου στο χωρίο πιο κάτω, θα χαρώ πολύ να μάθω για σένα. Επίσης σου θυμίζω πως μία φορά την εβδομάδα, υπέροχοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο, βρίσκονται εδώ, για να ακούσουν, να δουν και να διαβάσουν όσα κι εσύ.
Και που ξέρεις… η δική σου ιστορία και οπτική γωνία –στο χωρίο των σχολίων πιο κάτω– μπορεί να είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που κάποιος από εμάς έχει ανάγκη, αυτή την στιγμή.
Το σημερινό post έγινε με την πολύτιμη βοήθεια ενός χαρισματικού Life Coach - NLP Trainer / Συμβούλου Ζωής, του Νίκου Σαπουντζή. Περισσότερες πληροφορίες για τον Νίκο και για το πως μπορεί να σε εμπνεύσει και να σε βοηθήσει προσωπικά, μπορείς να βρεις ΚΑΝΟΝΤΑΣ CLICK ΕΔΩ ή με το να επισκεφτείς το http://www.love-school.gr/
Για μια ακόμη φορά σε ευχαριστώ για την παρουσίασ σου και την εμπιστοσύνη σου. Να έχεις μια ανέλπιστα όμορφη ημέρα!
Μαρία
ΥΓ. Αν έχεις φίλους, γνωστούς, συγγενείς ή συναδέλφους/συνεργάτες που ξέρεις ότι κάτι τέτοιο θα τους ενδιέφερε και θα τους ενέπνεε, τότε προώθησέ τους αυτό το post τώρα.