Ναι, αυτό το παιδάκι με τα σίδερα τύπου Forrest Gump στα πόδια είμαι εγώ. Κι αυτό το κορίτσι που χαμογελάει δίπλα του, πάλι εγώ είμαι.
*Και σήμερα σου ζητώ να αφιερώσεις το μόλις ένα λεπτό που θα χρειαστείς για να διαβάσεις αυτό το post μου μέχρι το τέλος. Σου το ζητώ γιατί ξέρω πως αν το κάνεις, κάπου παρακάτω θα με ευχαριστείς γι' αυτό.
Φορούσα αυτά τα σίδερα στα πόδια μου για δύο ολόκληρα χρόνια στην προσπάθεια να διορθωθεί ένα ορθοπεδικό θέμα στην λεκάνη μου πριν καν πάω στο δημοτικό.
Δεν μου επιτρεπόταν να περπατήσω δίχως αυτά. Δεν μπορούσα να τρέξω και δεν μπορούσα να συμμετέχω σε κανένα παιδικό παιχνίδι αυτής της ηλικίας με άλλα παιδιά γιατί δεν έπρεπε να πέσω.
Αν δεν τα φορούσα απαγορευόταν να κάνω έστω κι ένα βήμα κι έτσι ήμουν εγκλωβισμένη σε ένα κρεβάτι, καναπέ ή καρέκλα, και για να κινηθώ από το ένα μέρος στο άλλο, δίχως αυτά τα σίδερα στα πόδια, έπρεπε κάποιος να με πάρει αγκαλιά.
Όταν τα έβγαλα, ξεκίνησαν οι επεμβάσεις.
Η πρώτη μου επέμβαση έγινε όταν ήμουν πρώτη δημοτικού και η τελευταία λίγες εβδομάδες πριν τελειώσω το λύκειο.
Ως παιδί δεν έμαθα να παίζω. Τις κούκλες που μου έφερναν στο νοσοκομείο φίλοι και συγγενείς, εγώ τις χάριζα στις νοσοκόμες.
Τα παιδιά της ηλικίας μου, μου φαίνονταν ανώριμα και χαζά. Είχα ωριμάσει πριν την ώρα μου και μόνο μέσα από την συγγραφή και την ανάγνωση ταξίδευα.
Σήμερα… αρκετά χρόνια μετά, η φωτογραφία αυτή και η εμπειρία εκείνη, είναι απλά μια ανάμνηση.
Ζω με τα σημάδια 7 επεμβάσεων στο δεξί ισχίο μου και με την ανάμνηση πως μετά από μόλυνση σε ένα από τα χειρουργεία θα μπορούσαν να μου κόψουν το δεξί μου πόδι ή να έχω πεθάνει (από την μόλυνση).
Ζω με το λάθος που έκαναν γιατροί στα 15 μου – σε μία επέμβαση που στην τελική δεν έπρεπε να γίνει – και μεγάλωσα με ένα πόδι, που δεν κάνει όλες τις κινήσεις, είναι αδύναμο σε σχέση με το άλλο και κατά 3 εκατοστά πιο κοντό.
Γεγονός που δημιουργεί μια σειρά από μυοσκελετικά και άλλα πρακτικά θέματα.
Για παράδειγμα, το να έχω κατάλληλα παπούτσια και παντόφλες για το σπίτι είναι μια περιπέτεια… κουτσαίνω όταν περπατάω, δεν μπορώ να τρέξω, είναι απαγορευτικό για μένα να πηδήξω ή να υποβάλλω το σώμα μου σε οποιονδήποτε κραδασμό, δεν μπορώ να μείνω όρθια για πολύ ώρα, να σηκώσω κάτι βαρύ, και κουράζομαι πολύ πολύ πιο εύκολα από άλλους ανθρώπους.
Καθώς μεγάλωνα, η μαμά μου πίστευε πως έχει μια κόρη «ελαττωματική», με συμβούλευε να μην μιλώ γι’ αυτή μου την ιδιαιτερότητα στα αγόρια ή και στις κοπέλες φίλες μου, και όταν γνώρισα τον Νίκο (τον άνδρα μου) με ρώτησε αν του «αποκάλυψα» το πρόβλημά μου και τι μου είπε γι' αυτό.
Εγώ όμως ποτέ δεν ένιωσα «ελαττωματική», ποτέ δεν ένιωσα διαφορετική και ποτέ δεν παραπονέθηκα στην ζωή γι’ αυτή την εμπειρία.
Ούτε θεώρησα ότι αυτή η περιπέτεια αποτελεί πρόβλημα για να απολαμβάνω και να χαίρομαι την ζωή μου. Να κάνω όνειρα. Να πετυχαίνω στόχους.
Μέσα από την περιπέτεια αυτή, έστρεψα την προσοχή μου σε μένα, μέσα μου… δεν μπορούσα να παίξω, αλλά μπορούσα να γράφω και να διαβάζω και να ταξιδεύω με την φαντασία και τα όνειρά μου και τις σκέψεις μου. Έμαθα να εμπνέομαι και να σχεδιάζω ακούγοντας το μέσα μου.
Ήμουν αναγκασμένη να κάνω φυσιοθεραπείες, να περπατώ για μεγάλο χρονικό διάστημα με πατερίτσες, να πειθαρχώ. Έτσι έγινα «στρατιώτης» από μικρή σε σχέση με τους στόχους και τα θέλω μου.
Μπορεί να μην μπορούσα να κουνηθώ δίχως αυτά τα σίδερα (ή τις πατερίτσες για μήνες ολόκληρους...), αλλά η φαντασία μου, τα όνειρά μου, η καρδιά μου και οι σκέψεις μου με ταξίδευαν και – ως αγωνίστρια από παιδί – ήταν μάλλον αυτονόητο για μένα πως όταν έχω ένα στόχο και ένα όνειρο και ένα θέλω στην ψυχή μου...
Που έστω κι ένας άνθρωπος πριν από μένα έχει καταφέρει, δεν υπάρχει τίποτα που να με σταματά αν είμαι διατεθειμένη να κάνω την δουλειά που απαιτεί η διαδρομή της υλοποίησης.
Είναι πάντα εύκολα; Φυσικά και όχι.
Αξίζει τον κόπο; Φυσικά και ναι.
Όλα αυτά τα χρόνια, πριν καν πάω πρώτη δημοτικού, άρχισα να ακούω άπειρα: "αυτό δεν είναι για σένα", "αυτό δεν μπορείς να το κάνεις", "αυτό δεν γίνεται".
Kι όλα αυτά τα ΔΕΝ, αφορούσαν τόσο την ζωή μου και τις ικανότητες σε σχέση με το σώμα μου, όσο και τους προσωπικούς στόχους και φιλοδοξίες μου, ως άνθρωπο, ως γυναίκα και κάπου παρακάτω ως συγγραφέα/επιχειρηματία.
Μου είπαν πως δεν μπορώ να κάνω γυμναστική ή χορό.
Για 3 χρόνια έκανα 3 φορές την εβδομάδα σε σχολή χορού, χορό της κοιλιάς (που απολάμβανε πολύ όλο μου το είναι, μιας και η γιαγιά που φέρω το όνομά της, ήρθε από ένα χωριό λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη και μάλλον οι ρίζες και το αίμα στα γονίδια μένουν ξύπνια!!!!) και με την συγκεκριμένη σχολή μια φορά τον χρόνο δίναμε μια επαγγελματική παράσταση χορού για τους φίλους και τις οικογένειές μας.
Οι παραστάσεις αυτές είχαν τόση επιτυχία που μέχρι και περιοδικά και εφημερίδες έγραφαν γι' αυτές!
Αμφισβήτησαν μέχρι και την ικανότητά μου να κάνω μωρό με ευκολία.
Όμως το να έρθει η Αναστασία στην κοιλιά μου και να την γεννήσω με καισαρική (γιατί η φυσιολογική γέννα με αφορμή την ιδιαιτερότητά μου δεν ήταν επιλογή για μένα) ήταν από τις πιο εύκολες και βατές εμπειρίες της ζωής μου, κι ας χρειάστηκε να μείνω 7,5 μήνες από τους 9 στο κρεβάτι.
Μου είπαν πως δεν μπορώ και δεν πρέπει να κάνω γυμναστική. Μάλιστα ποτέ και σε καμία τάξη δεν μου επίτρεψαν να πάρω μέρος στο μάθημα της γυμναστικής. Ένιωθα άσχημα γι' αυτό. Απομονωμένη.
Αλλά ευτυχώς μεγάλωσα και τώρα ξέρω να μην ακούω αυτά τα ΔΕΝ και η γυμναστική είναι μέρος της ζωής μου, το σαλόνι πια είναι το γυμναστήριό μου, το youtube γεμάτο γυμναστές που καλύπτουν τις ανάγκες μου, σκοπεύω να γεράσω με το σώμα και την φυσική κατάσταση μιας αθλήτριας γιατί αν δεν το κάνω, μπορώ να φανταστώ τι με περιμένει... και έχω 3 ζευγάρια αθλητικά παπούτσια προσαρμοσμένα στην ιδιαιτερότητά μου, και μόλις ένα ζευγάρι παπούτσια για "εξόδους".
Ενώ, προ-covid μαζί με τον Νίκο και την Αναστασία πήραμε μέρος και σε διάφορους αγώνες δρόμου. Ο Νίκος και η Αναστασία έτρεχαν κι εγώ συμμετείχα περπατώντας. Αλλά ήμουν εκεί!
Εννοείται πως μου είπαν πως "η συγγραφή δεν είναι για σένα" και πως έκανα πολύ μεγάλο λάθος που άφησα μια πολύ καλή και "φυσιολογική" δουλειά για να γίνω συγγραφέας.
Όμως το πρώτο μου μυθιστόρημα έγινε best seller μέσα στις πρώτες 3 εβδομάδες κυκλοφορίας του και επίσης σε μικρό χρονικό διάστημα από την στιγμή της κυκλοφορίας του, εισέπραξα τα πρώτα μου 10.000 Ευρώ ως Συγγραφέας Μυθιστορημάτων, από τις πωλήσεις του.
Στις παρουσιάσεις των βιβλίων μου επικρατούσε το αδιαχώρητο και αυτή ήταν μόνο η αρχή για την πορεία μου και την επαγγελματική μου σχέση γύρω από την Συγγραφή.
Το ίδιο ακριβώς άκουσα "πως δεν είναι αυτά για μένα και πως δεν κάνω σοφά" όταν επίλεξα να παραιτηθώ από τον εκδοτικό οίκο - που ο εκδότης μόνος του με είχε ψάξει για να μου κάνει επαγγελματική πρόταση, ώστε να ενταχθώ στο δυναμικό τους - για να αφοσιωθώ στην Διδασκαλία της Τέχνης της Συγγραφής μετά από τις σπουδές μου.
Υπάρχουν μέρες που εξαιτίας αυτής της περιπέτειας που κουβαλώ από παιδί είμαι όλη μέρα στον καναπέ, με πόνους στην πλάτη, την μέση και αλλού. Και κάτι που για σένα είναι απλό και αυτονόητο, για μένα μπορεί να είναι δύσκολο ως ακατόρθωτο.
Όμως αυτό δεν με σταμάτησε ποτέ.
Σήμερα κάνω μια δουλειά που ονειρεύτηκα και σχεδίασα για τον εαυτό μου και δεν ζήτησα την άδεια κανενός για να τολμήσω να ονειρευτώ και να υλοποιήσω το όνειρό μου.
Και εννοείται πως μου είπαν ξανά και ξανά ότι «αυτά δεν είναι για μένα και πως θα έπρεπε να βρω μια ‘φυσιολογική’ δουλειά».
Σήμερα, παρά την οικονομική αναστάτωση σε όλο τον πλανήτη, μέσα από αυτή την δουλειά "που δεν είναι φυσιολογική" για πολλούς η οικογένειά μου βιώνει οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα κι εγώ προσωπικά την απόλυτη επαγγελματική χαρά και πληρότητα μέσα μου.
Και η εμπειρία και η γνώση και το χτίσιμο της Online/Ψηφιακής Επιχείρησής μου, Writing Online, είναι κάτι που δεν θα άλλαζα για τίποτα στον κόσμο.
Είμαι self-made, self-educated και one woman show για ό,τι έχω καταφέρει μέχρι σήμερα στην ζωή μου.
Και πώς τα κατάφερα μετά από ένα τέτοιο ξεκίνημα που αντί για εφόδια, είχε εμπόδια στην διαδρομή;
Η «συνταγή» είναι απλή, αλλά θέλει συνέπεια και προσωπική δέσμευση/επιλογή.
Στο ξεκίνημά μου είχα μόλις 2 εφόδια.
Το πάθος για το ξεκάθαρο θέλω και όνειρο στην καρδιά μου και ένα laptop (όχι τελευταίας τεχνολογίας) στα γόνατά μου, αλλά…
Αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης για την γυναίκα/άνθρωπο και συγγραφέα που έκρυβα μέσα μου.
Μαθαίνοντας όσα μπορούσαν να καλλιεργήσουν το ταλέντο μου για να γράφω καλά βιβλία – κάτι που δεν σταμάτησε ποτέ γιατί συνεχίζω να είμαι μαθήτρια…
Και κάνοντας πράξη όσα μάθαινα και αφορούν την Επιτυχημένη Έκδοση και Προώθηση Βιβλίων από Συγγραφείς της εποχής μας, ώστε να έχω το δικό μου προσωπικό φανατικό κοινό…
Σήμερα είμαι σε θέση να είμαι κοντά σου με την ιδιότητα της επιτυχημένης Writing Coach, Συγγραφέως, Επιμελήτριας Βιβλίων, αλλά και της Online/Ψηφιακής Επιχειρηματίας.
Κι αυτή την σελίδα στην ζωή μου την γράφω 10 χρόνια τώρα, πλέον με ένα χαμόγελο στα χείλη, αλλά και με νέα όνειρα, πάθος και όρεξη για να συνεχίσω… για τις νέες σελίδες στην ζωή μου.
Σε ευχαριστώ που μου επίτρεψες να μοιραστώ αυτό το κομμάτι της ζωής μου μαζί σου.
Το έκανα, ούτε για να κλαφτώ, ούτε για να καυχηθώ.
Το έκανα γιατί ήθελα να ξέρεις πως η δύναμη των ονείρων σου και των προσωπικών σου στόχων και θέλω είναι αστείρευτη και πως δεν υπάρχει θέλω, επιθυμία και στόχος και όνειρό σου που να μην μπορείς να κατακτήσεις, να ζήσεις, να υλοποιήσεις.
Είμαι απόλυτα σίγουρη γι’ αυτό και σου έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.
Τελειώνοντας θα μου επιτρέψεις να σου θυμίσω πως αν έχεις μέσα σου - και στα όνειρά σου - μία/έναν Συγγραφέα Μυθιστορημάτων και θέλεις:
Να γράψεις από την αρχή, να συνεχίσεις την συγγραφή του, ή να ολοκληρώσεις με την διαδικασία της επιμέλειας, ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα (το πρώτο ή το επόμενο μυθιστόρημά σου) ανεξάρτητα από τον όγκο και την κατηγορία του.
Να το εκδώσεις με επιτυχία πετυχαίνοντας τους δικούς σου προσωπικούς στόχους.
Να έχεις αναγνώστες σε αναμονή, πριν από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του.
Υπάρχει μια ευκαιρία ΓΙΑ ΣΕΝΑ που σε λίγο θα αποσυρθεί.
Γι' αυτό αν υπάρχει μία / ένας Συγγραφέας Μυθιστορημάτων μέσα σου που είναι διατεθειμένη/διατεθειμένος να διανύσει τα βήματα που απαιτεί αυτή η διαδρομή, θα χαρώ αληθινά να σε καλωσορίσω στο:
Διαδικτυακό Εργαστήρι Συγγραφής Μυθιστορημάτων| "Πώς Να Γράψεις & Να Εκδώσεις Με Επιτυχία Το Μυθιστόρημά Σου, ΦΕΤΟΣ! Σε Λιγότερο Από Ένα Χρόνο! Εφαρμόζοντας μόλις 5 ΒΗΜΑΤΑ".
ΚΑΝΕ CLICK ΕΔΩ - ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ + ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΜΕΣΑ | *Η προθεσμία εγγραφών λήγει σύντομα.
ΚΑΝΟΝΤΑΣ CLICK ΕΔΩ μπορείς να δεις πώς άλλαξαν τις ζωές τους προηγούμενοι συμμετέχοντες του Εργαστηρίου που είπαν ΝΑΙ στο θέλω της καρδιάς τους, στο μεράκι και το πάθος που τους συνδέει με την Συγγραφή Μυθιστορημάτων.
Μπορείς να δεις τα καταπληκτικά μυθιστορήματα που έγραψαν και κυκλοφόρησαν με την βοήθεια αυτής της γνώσης, αλλά μπορείς και να πάρεις όλες τις πληροφορίες για το πλήρες περιεχόμενο, την δομή και την μορφή του Εργαστηρίου.
Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ. Σε ευχαριστώ που διάβασες το σημερινό μου μήνυμα ολόκληρο. Σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου και τον χρόνο σου. Σε ευχαριστώ... Σε ευχαριστώ... Σε ευχαριστώ.
Το να σε εμπνέω και να σου φανερώνω πόσο δυνατή και ικανή είσαι / δυνατός και ικανός είσαι, σημαίνει πολλά για μένα.
Μαρία
Διαδικτυακό Εργαστήρι Συγγραφής Μυθιστορημάτων| "Πώς Να Γράψεις & Να Εκδώσεις Με Επιτυχία Το Μυθιστόρημά Σου, ΦΕΤΟΣ! Σε Λιγότερο Από Ένα Χρόνο! Εφαρμόζοντας μόλις 5 ΒΗΜΑΤΑ".
ΚΑΝΕ CLICK ΕΔΩ - ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ + ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΜΕΣΑ | *Η προθεσμία εγγραφών λήγει σύντομα.
Το Νέο Μου Βιβλίο με αφορμή τα 10 χρόνια λειτουργίας του Writing-Online, σύντομα θα είναι στα χέρια σου!
ΚΑΝΕ CLICK ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΔΩ για να εξασφαλίσεις Σημαντική Προσωπική Έκπτωση για την απόκτησή του.
- Και μαζί του να λάβεις ΔΩΡΕΑΝ και το νέο μου Online Course με τίτλο και θέμα: "Τα βήματα που ακολουθώ -την κάθε φορά!- πολύ πριν γράψω την πρώτη πρόταση σε ένα νέο μου βιβλίο, ώστε να εξασφαλίσω την επιτυχία των πωλήσεών του πριν από την έκδοσή του."
**Για όλα τα παραπάνω ΚΑΝΕ CLICK ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΔΩ.
Και φυσικά αν υπάρχουν φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι που κάτι τέτοιο τους βοηθά και τους αφορά, προώθησε τους αυτό το post τώρα.
Να είσαι είναι η μέρα σου ανέλπιστα υπέροχη!
Μαρία