Κάτι που κάνουν πολύ συχνά – ακόμη και έμπειροι συγγραφείς – είναι να δίνουν στον αναγνώστη τους, ιδιαίτερα στην αρχή, ένα σωρό πληροφορίες για το παρελθόν του ήρωα με μια σειρά από λεπτομέρειες που τις περισσότερες φορές κάνουν αδιάφορο και βαρετό ένα βιβλίο ήδη απο την έναρξή του.
Πώς αποφεύγεις αυτό το λάθος σ' ένα βιβλίο;
Ξέρω πως μπορεί να αντιδράσεις και να διαφωνήσεις μαζί μου.
Ιδιαίτερα αν είσαι από αυτούς που πιστεύουν πώς το να μας πεις από την αρχή γιατί ο ήρωάς σου βρίσκεται στην παρούσα του κατάσταση (το τι έχει προηγηθεί), να μας πεις λίγα λόγια παραπάνω για το ποιος είναι και να μας δικαιολογήσεις τις πράξεις και την δράση του, είναι απαραίτητο και σημαντικό για να συνεχίσουμε την ανάγνωση του βιβλίου σου.
Φυσικά και πιστεύω ότι το παρελθόν του ήρωα είναι σημαντικό και μπορεί να μας δώσεις έξτρα διαστάσεις, αλλά και να μας κάνει να εμβαθύνουμε ακόμη πιο πολύ στον χαρακτήρα που μας παρουσιάζεις.
Όμως όλη αυτή η ιστορία που έχει προηγηθεί της ουσιαστικής πλοκής σου δεν είναι απαραίτητη.
Ναι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε στοιχεία από το παρελθόν του ήρωά σου – ιδιαίτερα των πρωταγωνιστικών ρόλων – το θέμα όμως είναι πότε.
Δεν χρειάζεται να μας ‘βομβαρδίσεις’ με όλες αυτές τις πληροφορίες από την αρχή.
Κι αυτό είναι το λάθος πολλών συγγραφέων.
Δίνουν όλες αυτές τις πληροφορίες στην έναρξη, ενώ δεν χρειάζεται να βρίσκονται εκεί.
Πολύ συχνά το παρελθόν του ήρωα καταλαμβάνει το πρώτο, το δεύτερο ή και το τρίτο κεφάλαιο.
Όταν αυτό συμβαίνει, οι εκπαιδευμένοι αναγνώστες ενός εκδοτικού οίκου, για παράδειγμα, δεν διαβάζουν αυτά τα κεφάλαια.
Τα προσπερνούν. Γιατί;
Γιατί σε αυτά τα κεφάλαια δεν έχουμε αφήγηση της ουσιαστικής ιστορίας που αφηγείται η πλοκή.
Δεν μπορείς να ταυτιστείς με κάτι που έγινε στο παρελθόν κάποιου – που ουσιαστικά – δεν γνωρίζεις.
Το παρελθόν του ήρωα δεν έχει συνήθως εντάσεις, δεν έχει προβλήματα που πρέπει να λυθούν τώρα, δεν έχει εσωτερικές διαμάχες και δεν έχει θέματα που εξελίσσονται εδώ και τώρα.
Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο έξυπνο συγγραφικά και πολύ πιο αποτελεσματικό λογοτεχνικά να «κρατάς» τις πληροφορίες από το παρελθόν του ήρωά σου και του τι έχει προηγηθεί για αργότερα και όχι για την έναρξη του βιβλίου σου.
Γι’ αυτό αν δεν το έχεις κάνει ήδη, στο βιβλίου που γράφεις αυτή την στιγμή ή στο βιβλίο που θέλεις να γράψεις φρόντισε το παρελθόν του πρωταγωνιστή σου να μην εμφανιστεί στην έναρξή σου.
Κι αν γράφοντας τα κεφάλαια του βιβλίου σου διαπιστώσεις ότι δεν έχεις που να βάλεις το παρελθόν του ήρωα, τότε να είναι σίγουρος/σίγουρη ότι επίσης δεν το χρειαζόσουν ούτε και για τα πρώτα σου κεφάλαια.
Μπορεί εσύ ως συγγραφέας να έχεις ανάγκη να γνωρίζεις – και μάλιστα με λεπτομέρειες το παρελθόν των ηρώων σου και το τι τους έχει συμβεί μέχρι τώρα – αλλά εμείς οι αναγνώστες σου δεν το χρειαζόμαστε. Τουλάχιστον όχι στην αρχή, και ούτε με την μορφή που το έχεις εσύ ανάγκη για να συνεχίσεις την ιστορία σου.
Το παρελθόν των ηρώων είναι πολύ λιγότερο σημαντικό για τους αναγνώστες και τα βιβλία, από αυτό που νομίζουν πολλοί συγγραφείς.
Ελπίζω εσύ να κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές στο δικό σου βιβλίο, αλλά και σε κάθε βιβλίο που θα γράψεις από εδώ και πέρα, για να κάνεις την διαφορά!
Φιλικά,
Μαρία Γούσιου,
Συγγραφέας, Writing-Coach + Eπιμελήτρια Βιβλίων
Οικοδέσποινα Online/Ψηφιακών Σεμιναρίων Συγγραφής - Δημιουργικής Γραφής
Οικοδέσποινα του Writing-Online.gr
Comments