Πάντα το λέω και θα εξακολουθήσω να το λέω..
Όταν έχουμε όνειρα – όσο μεγάλα και τρελά κι αν φαντάζουν καμιά φορά, θα πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να τα πετύχουμε, ανεξάρτητα από το αν νοιώθουμε την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση ή όχι, ανεξάρτητα από την γνώμη που μπορεί να έχει ο περίγυρός μας ή τι μπορεί να λένε ή να φαντάζονται για μας!
Έχοντας κι εγώ επιθυμίες σαν και τις δικές σου για την ζωή και την συγγραφή, πριν από αρκετά χρόνια άρχισα να γράφω τα πρώτα μου βιβλία μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσω πολύ σύντομα μια σειρά από προκλήσεις, προβλήματα και ερωτηματικά.
Βλέπεις… διαπίστωνα πως από την αρχική μου ιδέα/έμπνευση μέχρι το κείμενό μου να γίνει μυθιστόρημα και να φτάσει τα ράφια των βιβλιοπωλείων κι από εκεί να πάει στα χέρια και στις καρδιές των αναγνωστών μου, η διαδρομή ήταν μεγάλη, άγνωστη, ενδιαφέρουσα, είχε αναποδιές, προκλήσεις και θέματα προς επίλυση για τα οποία δεν είχα ιδέα πως να τα λύσω.
Μάλιστα κάποια θέματα τα προσέγγιζα εντελώς λάθος ενώ τα περνούσα για σωστά, ενώ κάποια άλλα τα αγνοούσα εντελώς.
Το σίγουρο ήταν πως στην διαδρομή αυτή είχα να διδαχτώ πολλά.
Σήμερα θέλω να σου μιλήσω για τα λάθη που έκανα ως νέα συγγραφέας μυθιστορημάτων. Εγώ λειτουργούσα λάθος, και πολύ φοβάμαι πως τα ίδια λάθη επαναλαμβάνεις ακόμη και τώρα κι εσύ.
Υπήρχαν πράγματα που έπρεπε να γνωρίζω από την από την αρχή της συγγραφικής διαδικασίας κι εγώ δεν τα γνώριζα!
Έπρεπε να κατέχω κάποιες απαραίτητες γνώσεις, αλλά και διαδικασίες για να έχω εκδοτική και οικονομική επιτυχία, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, κι εγώ δεν είχα ιδέα από αυτά τα πράγματα… μόνο κάποιες υποψίες είχα, έχα μαζέψει κάποιες σκόρπιες κουβέντες από εδώ κι από εκεί, κάποιες φαντασίες είχα για το πως με βόλευε να είναι τα πράγματα, όπως αποκαλύφθηκε στο μέλλον... αλλά τίποτα το ουσιαστικό.
Με δυο λόγια δεν είχα ιδέα για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα για τον χώρο εκδόσεων.
Δεν ήξερα να εστιάζομαι σε όλα όσα με κάνουν πραγματικά ξεχωριστή συγγραφέα, και δεν ήξερα πώς να βελτιώνω αυτά τα χαρακτηριστικά του ταλέντου μου.
Αποτέλεσμα;
Στην αρχή τα κείμενά μου, έμοιαζαν με ημερολόγια, ήταν βαρετά, απείχαν πολύ από αυτό που ονομάζεται ολοκληρωμένο βιβλίο και φοβόμουν πως ότι γράφω, ή μιμείται τους αγαπημένους μου συγγραφείς και δεν έχει αυθεντική συγγραφική φωνή, ή απλά έχει χιλιοειπωθεί.
Ευτυχώς γρήγορα ανακάλυψα πως ακόμη και οι μη σύγχρονοι συγγραφής (αυτοί που σήμερα ονομάζουμε κλασικοί και τα βιβλία τους είναι διαχρονικά και διδάσκονται ακόμη και στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου) γνώριζαν, κατείχαν και εφάρμοζαν μια σειρά από τεχνικές, εργαλεία, μεθόδους και μυστικά έμπνευσης, παραγωγικότητας, επιτυχίας, προόδου, ολοκλήρωσης και έκδοσης των κειμένων τους, ανεξάρτητα από την κατηγορία και το μέγεθός τους.
Μια γνώση παγκόσμια, διαχρονική που αποτελεί θεμέλιο λίθο τόσο για την έκφραση της τέχνης της συγγραφής, όσο και για το τεχνικό κομμάτι της συγγραφής – κι εγώ είχα μεσάνυχτα για όλα αυτά!
Το μόνο που ήξερα γράφοντας ήταν πως -- για να δώσω την ευκαιρία στον εαυτό μου να ζήσω επιτυχημένα συγγραφικά -- χρειαζόμουν απαντήσεις, λύσεις, εργαλεία και τεχνικές που είναι απαραίτητες για να ξεκινήσεις, να συνεχίσεις, και να ολοκληρώσεις τα μυθιστορήματά σου.
Κι εγώ, όπως κι φαντάζομαι κι εσύ, στα πρώτα μου βήματα δεν είχα στα χέρια μου αυτά τα εφόδια, είχα μόνο…
Την γνώση πως και η συγγραφή είναι ακόμη μία τέχνη που διδάσκεται και μαθαίνεται στο τεχνικό της κομμάτι, όπως όλες οι μορφές τέχνης… άρα ήξερα ότι πάντα μπορώ να μαθαίνω, να εξελίσσομαι, και να βελτιώνομαι.
Ήξερα πως έπρεπε να δουλέψω με την δημιουργικότητά μου, με αυτό που ονομάζουμε έμπνευση, ταλέντο, θείο χάρισμα ή μεράκι για συγγραφή και πως έπρεπε να το καλλιεργήσω και να συνεχίζω να το καλλιεργώ, αντί απλά να επαναπαύομαι σε αυτό.
Είχα πλοκές στο κεφάλι μου και στα χαρτιά μου, μόνο που το ένστικτό μου φώναζε πως δεν έχουν ενδιαφέρον και πως σίγουρα δεν είναι ολοκληρωμένες – και πως κάτι θα πρέπει να κάνεις γι΄αυτό.
Είχα κείμενα… που αργότερα ανακάλυψα πως δεν είχαν καμία δομή… άσε που στην αρχή δεν είχα ιδέα για το τι είναι η δομή ενός λογοτεχνικού κειμένου.
Δεν ήξερα αν έπρεπε να γράφω με ή χωρίς σχεδιάγραμμα, δεν ήξερα πιο είναι το σωστό και πέρασα άπειρες ώρες αγωνίας και δυσκολίας, μέχρι να μάθω ποιος είναι ο πιο σωστός και ο πιο αποδοτικός τρόπος να γράφω για μένα… και με ή με χωρίς σχεδιάγραμμα.
Υπήρχαν τεχνικές και μοντέλα συγγραφής, όπως η Τεχνική των 3 Λέξεων, ή η Τεχνική των Συναισθημάτων, το Σύστημα LOCK, που όταν τα ανακάλυψα και τα εφάρμοσα, είδα τα κείμενά μου να απογειώνονται από λογοτεχνικής άποψης και η δική μου δουλειά ως συγγραφέας να γίνεται πιο εύκολη, πιο εμπνευσμένη, και πιο παραγωγική από ποτέ.
Δεν γνώριζα πως κάθε φορά που ήθελα να βάλω μια έμπνευση για ένα βιβλίο στο χαρτί (ή τον υπολογιστή) – όφειλα, αλλά και ταυτόχρονα – μπορούσα να την οργανώσω μόλις σε 5+12 Βήματα… άλλη μια πάρα πολύ σπουδαία τεχνική! Και να δω αν αξίζει τον κόπο να ασχοληθώ μαζί της ή όχι.
Μετά είχα να κάνω με ήρωες…
Ανακάλυψα πως πρόκειται για το κομμάτι της λογοτεχνίας που σε κάνει να είσαι τρεις άνθρωποι μαζί και πως αν δεν καταφέρεις να ταυτιστείς με αυτούς τους τρεις ανθρώπους για κάθε ήρωά σου, τότε απλά θα γράφεις για μια καρικατούρα που θα της έχεις δώσει όνομα και όχι για έναν ήρωα με τον οποίο ο αναγνώστης σου θα μπορέσει να ταυτιστεί.
Είχα να ασχοληθώ με διανομή των ρόλων μου, που τις περισσότερες φορές δεν ήταν αυτονόητη.
Ποιος πρέπει να είναι ο πρωταγωνιστής;
Ποιοι οι δεύτεροι ρόλοι;
Ποιος ο ανταγωνιστής – εχθρός;
Ποιοι οι σύμμαχοι;
Ποιος ο μέντορας;
Ποιος η έκπληξη;
Ιστορία με έναν ή με πολλούς ήρωες;
Πώς επιλέγεις τους ήρωές σου ανάλογα με τον τύπο της ιστορίας και της πλοκής σου;
Πώς τους κάνεις τρισδιάστατους μέσα από το χαρτί; Ευτυχώς με βοήθησαν το Τυπικό Βιογραφικό – Συναισθηματικό Βιογραφικό – Βιογραφικό Σχέσεων – που φυσικά τότε δεν είχα ιδέα τι είναι και φυσικά δεν υπήρχαν αντίγραφα αυτών των βιογραφικών στο συρτάρι μου.
Πώς συστήνεις τους ήρωες στους αναγνώστες σου; Η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μετράει και μένει, ακόμη και μέσα από τις σελίδες…
Πόσο καλά πρέπει να τους γνωρίζεις εσύ ως συγγραφέας;
Και τι γίνεται με τους αυτοβιογραφικούς ήρωες;
Είναι ευκολία ή μήπως είναι παγίδα;
Ήρωες που μένουν σταθεροί μέχρι το τέλος της ιστορίας και ήρωες που αλλάζουν.
Ποιους προτιμάμε και πότε;
Πώς να κάνεις τους αναγνώστες σου να νοιαστούν για τους ήρωές σου όλους;
Και αυτή ήταν μόνο η αρχή…
Μετά ήταν οι σκηνές… νόμιζα πως έγραφα λογοτεχνία με σκηνές, αλλά απλά έγραφα σα να γράφω στο ημερολόγιό μου.
Δεν είχα ιδέα πως κάθε σκηνή θα πρέπει να έχει την δική της πλοκή, την δική της κορύφωση, την δική της δομή και πως το τέλος της θα πρέπει να έλκει τον αναγνώστη να διαβάσει παρακάτω και πως οι αναδρομές στο παρελθόν αποτελούν παγίδες συγγραφικές ύψιστης σημασίας για τις σκηνές μου
Οι Διάλογοί μου δεν ήταν δυναμικοί και δεν παρέπεμπαν ούτε σε αληθοφανείς ήρωες, ούτε σε μια εξαιρετική πλοκή.
Έδινα πληροφορίες στον αναγνώστη μου, αλλά όχι με ιδιαίτερο τρόπο, ούτε με αυθεντικότητα φωνής για τον κάθε ήρωά μου
Οι περιγραφές μου ήταν αυτά τα βαρετά κείμενα που όλοι έχουμε αντιμετωπίσει ως αναγνώστες και ή τα πηδάμε και πάμε παρακάτω ή κοιτάμε βιαστικά πόσο μεγάλο είναι αυτό το κομμάτι με την ελπίδα κάπου παρακάτω να υπάρξει κάτι ουσιαστικά ενδιαφέρον… - ευτυχώς πλέον δεν κινδυνεύω από το να γράφω έτσι!
Τις περιγραφές μου έσωσε η Τεχνική των Αισθήσεων!
Στην αρχή νόμιζα πως εγώ θα γλιτώσω… και πως αρκούσε η φαντασία, οι γνώσεις και οι προσωπικές μου εμπειρίες… όμως ναι, κι εγώ ήρθα αντιμέτωπη με την έρευνα που κάθε συγγραφέας κάνει κάποια στιγμή στην ζωή του.
Όμως που ξεκινάει και που τελειώνει η έρευνα για ένα μυθιστόρημα και πότε γίνεται;
Πριν, μετά ή κατά την διάρκεια της συγγραφής;
Και που πρώτα να ψάξεις; Στο ίντερνετ; Στις βιβλιοθήκες; Σε ειδικούς;...
Κι έπειτα ο προσωπικός μου τρόπος συγγραφής, αυτό που ονομάζεται Προσωπικό Στυλ Συγγραφής.
Στην αρχή το υποτιμούσα, μετά μου έμοιαζε σαν και των αγαπημένων μου συγγραφέων, και πολύ αργότερα έμαθα πώς να ανακαλύπτω την δική μου προσωπική συγγραφική φωνή, πώς να την καλλιεργήσω και πώς να καθιερώσω ένα στυλ συγγραφής που ακόμη κι αν δεν διαβάσει κάποιος ο όνομά μου, να αναγνωρίζει πως το κείμενο αυτό είναι δικό μου, και φυσικά αυτό που διαβάζει να του αρέσει κιόλας!
Και τέλος η επιμέλεια για την οποία θα μπορούσα να μιλάω ώρες. Δεν γνώριζα πως δίχως την επιμέλεια – ακόμη και η καλύτερη συγγραφική προσπάθεια – είναι στ’ αλήθεια μισή.
Στην αρχή όλα αυτά μου φαινόντουσαν βουνό.
Σκέφτηκα να τα παρατήσω, να παραιτηθώ από την συγγραφή και από την επιθυμία της ποιότητας ζωής που σου επιτρέπει το επάγγελμα ή το χόμπι του επιτυχημένου συγγραφέα.
Όμως ευτυχώς έχω επιμονή και γνώριζα ότι κάποια πράγματα χρειάζονται χρόνο, κι εγώ ήμουν πρόθυμη να με ξανα-ανακαλύψω και να ξεκινήσω ξανά.
Ήξερα πως αφού ήθελα περισσότερα από την συγγραφή και την ζωή μου, θα έπρεπε να γίνω περισσότερα (σαν άνθρωπος και σαν συγγραφέας) και μετά να κάνω περισσότερα.
Και θεωρώντας ως την πιο γοητευτική συμπεριφορά του ανθρώπου - το πάθος – παθιάστηκα τόσο με την συγγραφή, που χάραξα έναν δρόμο δίχως επιστροφή.
Έχοντας λοιπόν αναπτύξει τέτοια στάση απέναντι στην συγγραφή και στην επιθυμία υλοποίησης του ονείρου μου για την ζωή που περνάει μέσα από την επιτυχημένη συγγραφή βιβλίων, κατάφερα να «λύσω το μυστήριο» και να «σπάσω τον κώδικα» με την βοήθεια δασκάλων και καθοδηγητών μου, αλλά και με πολύ προσωπικό διάβασμα και πρακτική εφαρμογή.
Αν διαπιστώνεις πως κι εσύ ταυτίζεσαι με τα βήματα αυτής της διαδρομής, είναι τιμή μου που είσαι εδώ για να μοιραστώ απλόχερα μαζί σου όλα όσα γνωρίζω, ώστε να καταφέρεις να υλοποιήσεις και να ζήσεις στο έπακρο αυτό που ΚΙ ΕΣΥ κρύβεις μέσα σου ως άνθρωπος/συγγραφέας.
Όποιο κι αν είναι το όνειρο, το μεράκι και η αγάπη σου για την συγγραφή, ξέρω πως μπορείς να τα καταφέρεις.
Ναι, πιστεύω πως μπορείς να ξεχωρίσεις τόσο εσύ ως συγγραφέας, όσο και τα βιβλία σου – ένα προς ένα – από τον παγκόσμιο ανταγωνισμό.
Ο συγγραφέας της γενιάς μας έχει πλέον επιλογές, μπορεί να έχει έσοδα μέσα από την συγγραφή, και να καταφέρει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που θέλει.
Αρκεί να έχει την ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΝΩΣΗ, αλλά και την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΘΕΛΗΣΗ.
Και είμαι πολύ ενθουσιασμένη που εμπιστεύτηκες την Ομάδα μου, κι εμένα προσωπικά, για να σε βοηθήσουμε σε αυτό.
Αν θέλεις κι εσύ να λύσεις όλα τα παραπάνω "μυστήρια" και να βρεις λύσεις και απαντήσεις για την συγγραφή των μυθιστορημάτων σου, δες το υστερόγραφο.
Με την ευχή το σημερινό μας κείμενο να σε εμπνέει και να σε καθοδηγεί,
Μαρία
ΥΓ. ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ: Από Την Έμπνευση... Έως Την Επιτυχημένη & Παγκόσμια Έκδοση/Προώθηση Ενός Μυθιστορήματος Σε 14 Βήματα Μόνο… - ΠΡΙΝ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΝΟΔΕΥΤΟΥΝ